اخلاق در فن بیان

تقریبا در تمام دنیا همه افراد دوست دارند مورد توجه و احترام دیگران قرار بگیرند. شاید بتوان گفت یکی از معجزاتی که در ارتباطات می‌توان از آن بهره گرفت، رعایت احترام و ادب است. به خصوص شما که قرار است در جلسات بدرخشید!

مواردی که در ادامه به آنها اشاره شده است شاید در نگاه اول کاملا بدیهی یا قابل اغماض باشند، اما توجه داشته باشیم همان طور که دارن هاردی در کتاب ارزشمند خود “اثر مرکب” به آن اشاره کرده است، شخصیت و سرنوشت ما را همین عادت‌های به ظاهر کوچک روزانه می‌سازد. اگر بتوانیم بر عادت‌های کوچک خود کنترل و مدیریت داشته باشیم، قطعا می‌توانیم سرنوشت خود را آنگونه که می‌خواهیم بسازیم.

در هر جلسه‌ای که حضور دارید، احترام به سخنران و سایر افراد را با سکوت کردن و گوش سپردن به صحبت‌ها رعایت کنید. احترام به دیگران، احترام به شخصیت خودتان است.

یکی از مصادیق بارز رعایت ادب در جلسات این است که اگر سخنران از شخص خاصی سوال پرسید، سعی نکنید به آن شخص کمک کنید بلکه منتظر شوید تا او پاسخ دهد. در صورت نیاز به شما اعلام می‌شود. اگر شما و دیگران سعی کنند پاسخ دهند، نظم جلسه بر هم زده می‌شود و اعتبار شما را در نگاه دیگران کم می‌کند.

نکته دیگر اینکه وقتی کسی مشغول صحبت کردن است، هرگز به صورت ناگهانی تکه نیندازید و با همکار کنار دستی‌تان هم مشغول صحبت و پچ پچ نشوید! این کار نه تنها اصلا کار بامزه‌ای نیست بلکه از اخلاق هم به دور است.

برای آنکه گوینده خوبی باشید، نخست باید شنونده خوبی باشید. در جلسات به سخنان افراد کاملا گوش دهید نه اینکه در ذهن خود جملاتی را که قرار است بر زبان جاری کنید مرور کنید. با این کار توجه‌تان از مباحث جلسه دور می‌شود و ‌‌‌‌‌نمی‌‌توانید بهره لازم را از جلسه ببرید.

مثل یک شنونده باهوش و مشتاق با تمام حواس خود در جلسات شرکت کنید چرا که “افسرده دل افسرده کند انجمنی را…”.

شما به عنوان کسی که قرار است ارتباطات موثری داشته باشد، باید سعی کنید همواره با نشاط به نظر برسید و به دیگران انرژی ببخشید؛ گاهی با کلامتان و گاهی با رفتارهای غیر کلامی. معمولا افراد تمایل دارند با افراد بانشاط و سرشار از انرژی معاشرت کنند. یکی از راههای تمرین سرزنده بودن این است که مدام به خودتان یادآوری کنید قرار است با نشاط باشید. بله به همین سادگی!