فن بیان در سازمانها

اگر به عنوان مسئول استخدام کارمندان فعالیت دارید، حتما از جلساتی که برای مصاحبه با کارمندان و استخدام نیرو داشته اید تجربیات گرانبهایی دارید. قطعا افراد بسیاری را دیده اید که با رزومه و سوابق شغلی و تحصیلی قوی به شما مراجعه کرده اند اما در روز مصاحبه از پذیرش آنها امتناع کرده اید. به احتمال زیاد یکی از بزرگترین دلایل شما این بوده که مصاحبه آنها چنگی به دلتان نزده و با وجود سوابق ارزنده که در پرونده داشته اند اما حاضر نبوده اید آنها را استخدام کنید. در مقابل تمایل داشته اید افرادی را که سوابق چندان درخشانی نداشته اند ولی از مهارت ارتباطی قوی برخوردار بوده اند را استخدام نمایید.

اما بعد از روز مصاحبه و استخدام کارمندان، چقدر به مهارتهای ارتباطی کارمندانتان توجه داشته اید؟ قطعا شما به عنوان یک مدیر موفق می دانید رمز موفقیت شرکت شما این است که کارکنانی با توانایی های ارتباطی بالا داشته باشید. این کارکنان شما هستند که با مشتریان و اداره های دیگر در ارتباط هستند و آینه ای تمام نما از فعالیت سازمان شما هستند. هر چه کارکنان شما بهتر بتوانند با مخاطبان در ارتباط باشند، قطعا موقعیت شما و سازمانتان بهتر خواهد شد.
در جلسات هم دیده اید زمانی که قرار است کارمندتان یک گزارش ارائه دهد، شما مشتاق هستید آن را به بهترین وجه ممکن انجام دهد اما برای یادگیری این مهارت چه آموزش هایی را برای او در نظر گرفته اید؟ مدیران هوشمند می دانند باید بخشی از ساعت های کاری کارکنانشان را به آموزش مهارت های گوناگون اختصاص دهند تا نتیجه چند برابری آن را ببینند.
سازمان ها معمولا دوره هایی را برای مدیران برگزار می کنند اما کمتر سازمانی را دیده ام که به اهمیت مهارت های ارتباطی و به خصوص فن بیان کارکنانش توجه کند. برگزاری کارگاه های فن بیان ویژه کارمندان می تواند شروعی باشد برای ارتقای سطح سازمان شما.

درصد بسیاری از کارکنان امروز را نسلی تشکیل می دهند که در فضایی پرورش یافته و بزرگ شده اند که مهارت های ارتباطی و فن بیان هیچ جایگاهی در آموزش ها نداشته است و موفقیت های ارتباطی را به استعداد اشخاص نسبت می دادند. در حالی که همه این مهارت ها آموختنی است و اگر در کودکی آن را نیاموخته ایم ضرورت دارد هر چه سریع تر این کمبود را جبران کنیم تا بیش از این مشمول خسران نشویم!

اگر شخصی تا مقطع دیپلم تحصیل کرده باشد، در طول دوران مدرسه چیزی حدود صد جلد کتاب را مطالعه کرده، امتحان داده و قبول شده است. اما در کدام یک از این کتاب ها، مهارتهای ارتباطی و فن بیان گنجانده شده است؟ در کدام آموزش یاد گرفته ایم چطور اعتماد به نفس داشته باشیم؟ کجا آموخته ایم چطور بدون استرس جلوی جمع صحبت کنیم؟ کجا آداب معاشرت را آموخته ایم؟
در طول دوران تحصیل در مدرسه یاد گرفته ایم که هر کس کمتر حرف بزند نمره انضباط بهتری می گیرد! یعنی عملا به سکوت و خجولی تشویق شده ایم.
در مهمانی های خانوادگی هم معمولا بچه های ساکت و منزوی فامیل را به عنوان الگوی فرزندان خود معرفی کرده ایم و از آنها خواسته ایم ساکت و مودب باشند!
اما برای حرف زدن آنها چه موقعیتی را در نظر گرفته ایم؟ کجا از او خواسته ایم میان جمع صحبت کند؟ کجا به او یاد داده ایم چطور حرف بزند؟
جالب است که برای دریافت گواهینامه رانندگی باید ساعتها آموزش تئوری و عملی ببینیم اما برای مهمترین مهارت زندگی یعنی توانایی برقراری ارتباط با دیگران هیچ آموزشی دریافت نمی کنیم!

امروزه تقریبا در هر محله یا خیابان یک آموزشگاه زبان، آموزشگاه موسیقی، آموزشگاه کامپیوتر و بسیاری از آموزشگاههای دیگر وجود دارد. البته یادگیری همه اینها مزایای بسیاری برای ما دارد اما جای خالی آموزشگاه های مهارت های ارتباطی و فن بیان در این میان بسیار خالی است.
به نظر شما وقت آن نرسیده که برای بزرگترین مهارت مورد نیاز کارکنان خود یعنی مهارت ارتباطات و فن بیان آنها تدبیری بیاندیشید؟